TANRILAR OKULU
 | “Bir kitap okudum hayatım değişti.” diye bir söz vardır insanların kullandığı. Yerli yersiz kullanıldığından anlam kaybolmasına uğramış talihsiz bir sözdür. Üstelik kaybolmamış olsa bile anlamı da anlamsızdır. Hayatının değişmesi için birinin bir kitapta anlattıklarını okuman mı gerekir? Yaşadıkların, insanlar, aklın, düşüncelerin, duyguların hayatını değiştirmeye yetmez de, bir kitap mı sağlar bunu? Bu sözü bu kadar yerdikten sonra pek şaşırtıcı gelecek ama şimdi aynı sözü kullanacağım: Tanrılar Okulu” nu okudum, hayata bakışım değişti! |
Gerçekten de yaşadıklarımı sorgulayışım, anlamlandırışım, algılayışımdaki farklılıklar kitabı okuduktan sonra oluşmaya başladı.
Stefano Elio D’anna’nın “Tanrılar Okulu” başlıklı kitabını tanıtmak için bu girizgaha ihtiyaç vardı. Çünkü herhangi bir konuda bilgi verici bir kitap değil bu. Konusuna felsefe desen, eksik tanımlar kitabı. Anı desen, yeterli değil. Psikoloji değil, din değil… Her ne kadar kişisel gelişim kategorisinde değerlendirilse de tamamen kendine özgü bir kitap.
Sıradan bir hayat yaşamakta iken, hayatına giren sıra dışı bir varlıkla birlikte yaptığı olağanüstü çalışmaları ve bu çalışmalar sonucunda geçirdiği dönüşümü anlatır yazar kitabında. Bu sıra dışı varlık hakkında net bir açıklama yoktur kitapta. Yaşayan bir insan mı, hayali bir varlık mı olduğu konusu okuyucunun yorumuna kalır. Sadece bir rehber olduğunu bilirsiniz Dremaer’ın. Ama olmadık zamanlarda ve yerlerde ortaya çıkıp, yazarı da dilediği zaman yanına getirebilen bir rehberdir Dreamer. Dreamer’ın varlığı, her insanın hayatında mutlaka böyle rehberlerin dönem dönem girip çıktıklarını, görmeye hazır olmayanların bu rehberlerin varlığının bile farkına varamadıklarını düşündürür.
Yazar, kitabının önsözünde: “Bu kitap bir harita, bir kaçış planıdır. Amacı, sıradan bir insanın dünyanın ipnotik kurgusundan, varoluşun matem ve suçlama dolu betimlemelerinden, programlanmış yazgıların derin lastik izlerinden çıkarak, kaçmayı nasıl başardığını göstermektir.” diyerek tanımlar kitabını ve Dreamer’la yaptığı yolculuğu.
Kitabı okurken kendi iç yolculuğunuza çıkmamanız mümkün değil, sorgulamamanız, kendinizle hesaplaşmamanız mümkün değil. İlk okuduğunuzda bildiğiniz tüm doğrulara karşıt, insanı vuran bir çok ifade var. Özellikle Dreamer’la aralarında geçen konuşmaların her bir cümlesini, kitabı kapatıp saatlerce düşündüğüm, aykırı düşen doğrularımla karşılaştırıp sonunda onaylayarak kitaba geri döndüğüm o kadar çok bölüm oldu ki. Bu nedenle hızla okunup geçilecek bir kitap değil. Yavaş yavaş, özümsenerek okunması gerekli.
Kitabın öğretisini tanıtabilmek için yazarla, otoriter, buyurgan, ciddi ve sert görünümlü Dreamer arasında geçen diyaloglardan birkaç alıntı paylaşmak istiyorum.
“ ‘Ben’ içinde taşıdığın ayrılıktır; ‘Ben’ senin yalanlar ordundur. Kendi ‘küçük ben’lerinden birini her söyleyişinde yalan söylüyorsun. Ancak kim olduğunu biliyorsan ‘Ben’ diyebilirsin; yaşamının efendisiysen, bir iraden varsa.”
“Kim olduğunla bilinçli olarak karşılaşmaya razı ol. Başkalarında kendi yalanlarını, öz çıkarlarını kollayışını ve bilgisizliğini bulmaya… Değiş! Böylece dünya da değişecektir! Kendini öldürüyor, aldatıyor ve yağmalıyorsun. Başka ne bulabilir, kendinden başka kiminle karşılaşabilirsin ki?”
“Beter bir dünya yaratıyorsun, ardından kendi yarattığın şeyden, eserinden dehşete düşüyorsun. Dünyanın nesnel olduğunu düşünüyorsun. Dünya onu düşlediğin gibidir.”
“Bir kişi, dirilişinden önce mutlaka ölmelidir. ‘Ölmek’ kişinin vizyonunu bütünüyle alt üst etmesidir. ‘Ölmek’ ıstırabın egemen olduğu bayağı bir dünyadan yok olmak ve daha üst bir düzeyde ortaya çıkmaktır.”
“Kendini yüreğinde bağışlamak, kendi varoluşunun katmanlarındaki halâ yırtık olan yere girmek demektir. Kapanmamış yaraları temizleyip tedavi etmek, açık hesapları ödemek demektir. Kendini yüreğinde bağışlamak, geçmişi tüm safralarıyla birlikte değiştirecek güçtedir.Kendimizi yürekte bağışlamak bu dünyaya geliş nedenimizdir. İnsanlar bu iyileşme sürecini hiç kesmemelidir.”
“Öz gözlemleme öz düzeltmedir. Bir kişi’kendini gözlemleyebilirse’ geçmişindeki her şeyi düzeltebilir.”
“Yaşam içinde bulunduğun durumu gösteren en korkunç maskesini takıp, sen neredeysen oradan seni çıkartmaya gelir. Korktuğun şey nedir? Yoksullaşmak mı? Terk edilmek mi? Sağlığını, evini veya işini yitirmek mi? İşte yaşamın seni korkutmak için takınacağı maske de o olur. Bir kişi neden korkuyorsa, yolda önüne çıkacak olaylarda o korkusu birebir gerçekleşerek kendini gösterir.”…
Kitap baştan sona insanın sınırlarını zorlayan ifadelerle dolu. Dreamer’la ilk tanıştığı dönemlerde yazarın da kavramakta zorlandığı bu ifadeleri düşünüp, değerlendirmeden kabullenmek hemen hemen mümkün değil.
"Kendine sınırlar koyup, sonra da bu kurallar ve sınırlara kendini esir eden insanın özgürleşebilmesi için kendi iç dünyasını değiştirmesi gerekir. Dışımızda değiştirilecek bir şey yoktur. En büyük devrim, insanın iç dünyasında yapacağı devrimdir. Şikayet ettiğimiz, üzüntüler, acılar, haksızlıklar iç dünyamızın yansımalarından başka bir şey değildir. Özümüze dönüp objektif bir gözlemci olarak bakmalı, bize öğretilmiş olan kurbanlık bilincinden kurtulmalıyız. Ancak böyle kendimizi özgür kılıp, hayatımızın efendisi olabiliriz.
Aynı olayların tekrar ederek yaşantımızda karşımıza çıkması, değişime karşı direncimize hayatın tepkisidir. Bu döngüde kısılıp kalmış bir insanın da gerçek bir geleceği değil, tekrarlanan bir geçmişi olur."
Kitapta verilen öğreti yeni bir bakış açısı kazandırıyor insana. Dreamer'ın varlığı konusunda insan sorgulama ihtiyacı duysa da, yazar bu konuda; "... okuyucunun kabul sınırlarını aşabilecek kimi olayları ve kimi gördüklerimi nakletmekten kaçınmaya çalışacağım." diyerek sorgulamaya bir açıklama da katmış önsözde.
Kendisine verilen misyon gereği dünyanın çeşitli ülkelerinde kurmuş olduğu "European Scholl of Economics" isimli üniversitenin şubelerini arttırma girişiminde bulunması kitap hakkında ticari amaçla yazılmış olduğu yorumlarını da getirmiş.
Ticari amaçla yazılmış olsa dahi; işaret eden parmağa değil, işaret edilen yere bakmak gerekir. Bana göre, "Tanrılar Okulu", hayata, insana ve varoluşa dair çok önemli işaretler içermekte.
İçdünyasına bakmaya hazır olanlar, kendisi, geçmişi ve yaşadıklarıyla yüzleşmeyi göze alanlar, şu anki varoluş düzeyinden bir üst basamağa çıkmak isteyenler mutlaka okumalı bu kitabı.
Stefano Elio D’anna’nın “Tanrılar Okulu” başlıklı kitabını tanıtmak için bu girizgaha ihtiyaç vardı. Çünkü herhangi bir konuda bilgi verici bir kitap değil bu. Konusuna felsefe desen, eksik tanımlar kitabı. Anı desen, yeterli değil. Psikoloji değil, din değil… Her ne kadar kişisel gelişim kategorisinde değerlendirilse de tamamen kendine özgü bir kitap.
Sıradan bir hayat yaşamakta iken, hayatına giren sıra dışı bir varlıkla birlikte yaptığı olağanüstü çalışmaları ve bu çalışmalar sonucunda geçirdiği dönüşümü anlatır yazar kitabında. Bu sıra dışı varlık hakkında net bir açıklama yoktur kitapta. Yaşayan bir insan mı, hayali bir varlık mı olduğu konusu okuyucunun yorumuna kalır. Sadece bir rehber olduğunu bilirsiniz Dremaer’ın. Ama olmadık zamanlarda ve yerlerde ortaya çıkıp, yazarı da dilediği zaman yanına getirebilen bir rehberdir Dreamer. Dreamer’ın varlığı, her insanın hayatında mutlaka böyle rehberlerin dönem dönem girip çıktıklarını, görmeye hazır olmayanların bu rehberlerin varlığının bile farkına varamadıklarını düşündürür.
Yazar, kitabının önsözünde: “Bu kitap bir harita, bir kaçış planıdır. Amacı, sıradan bir insanın dünyanın ipnotik kurgusundan, varoluşun matem ve suçlama dolu betimlemelerinden, programlanmış yazgıların derin lastik izlerinden çıkarak, kaçmayı nasıl başardığını göstermektir.” diyerek tanımlar kitabını ve Dreamer’la yaptığı yolculuğu.
Kitabı okurken kendi iç yolculuğunuza çıkmamanız mümkün değil, sorgulamamanız, kendinizle hesaplaşmamanız mümkün değil. İlk okuduğunuzda bildiğiniz tüm doğrulara karşıt, insanı vuran bir çok ifade var. Özellikle Dreamer’la aralarında geçen konuşmaların her bir cümlesini, kitabı kapatıp saatlerce düşündüğüm, aykırı düşen doğrularımla karşılaştırıp sonunda onaylayarak kitaba geri döndüğüm o kadar çok bölüm oldu ki. Bu nedenle hızla okunup geçilecek bir kitap değil. Yavaş yavaş, özümsenerek okunması gerekli.
Kitabın öğretisini tanıtabilmek için yazarla, otoriter, buyurgan, ciddi ve sert görünümlü Dreamer arasında geçen diyaloglardan birkaç alıntı paylaşmak istiyorum.
“ ‘Ben’ içinde taşıdığın ayrılıktır; ‘Ben’ senin yalanlar ordundur. Kendi ‘küçük ben’lerinden birini her söyleyişinde yalan söylüyorsun. Ancak kim olduğunu biliyorsan ‘Ben’ diyebilirsin; yaşamının efendisiysen, bir iraden varsa.”
“Kim olduğunla bilinçli olarak karşılaşmaya razı ol. Başkalarında kendi yalanlarını, öz çıkarlarını kollayışını ve bilgisizliğini bulmaya… Değiş! Böylece dünya da değişecektir! Kendini öldürüyor, aldatıyor ve yağmalıyorsun. Başka ne bulabilir, kendinden başka kiminle karşılaşabilirsin ki?”
“Beter bir dünya yaratıyorsun, ardından kendi yarattığın şeyden, eserinden dehşete düşüyorsun. Dünyanın nesnel olduğunu düşünüyorsun. Dünya onu düşlediğin gibidir.”
“Bir kişi, dirilişinden önce mutlaka ölmelidir. ‘Ölmek’ kişinin vizyonunu bütünüyle alt üst etmesidir. ‘Ölmek’ ıstırabın egemen olduğu bayağı bir dünyadan yok olmak ve daha üst bir düzeyde ortaya çıkmaktır.”
“Kendini yüreğinde bağışlamak, kendi varoluşunun katmanlarındaki halâ yırtık olan yere girmek demektir. Kapanmamış yaraları temizleyip tedavi etmek, açık hesapları ödemek demektir. Kendini yüreğinde bağışlamak, geçmişi tüm safralarıyla birlikte değiştirecek güçtedir.Kendimizi yürekte bağışlamak bu dünyaya geliş nedenimizdir. İnsanlar bu iyileşme sürecini hiç kesmemelidir.”
“Öz gözlemleme öz düzeltmedir. Bir kişi’kendini gözlemleyebilirse’ geçmişindeki her şeyi düzeltebilir.”
“Yaşam içinde bulunduğun durumu gösteren en korkunç maskesini takıp, sen neredeysen oradan seni çıkartmaya gelir. Korktuğun şey nedir? Yoksullaşmak mı? Terk edilmek mi? Sağlığını, evini veya işini yitirmek mi? İşte yaşamın seni korkutmak için takınacağı maske de o olur. Bir kişi neden korkuyorsa, yolda önüne çıkacak olaylarda o korkusu birebir gerçekleşerek kendini gösterir.”…
Kitap baştan sona insanın sınırlarını zorlayan ifadelerle dolu. Dreamer’la ilk tanıştığı dönemlerde yazarın da kavramakta zorlandığı bu ifadeleri düşünüp, değerlendirmeden kabullenmek hemen hemen mümkün değil.
"Kendine sınırlar koyup, sonra da bu kurallar ve sınırlara kendini esir eden insanın özgürleşebilmesi için kendi iç dünyasını değiştirmesi gerekir. Dışımızda değiştirilecek bir şey yoktur. En büyük devrim, insanın iç dünyasında yapacağı devrimdir. Şikayet ettiğimiz, üzüntüler, acılar, haksızlıklar iç dünyamızın yansımalarından başka bir şey değildir. Özümüze dönüp objektif bir gözlemci olarak bakmalı, bize öğretilmiş olan kurbanlık bilincinden kurtulmalıyız. Ancak böyle kendimizi özgür kılıp, hayatımızın efendisi olabiliriz.
Aynı olayların tekrar ederek yaşantımızda karşımıza çıkması, değişime karşı direncimize hayatın tepkisidir. Bu döngüde kısılıp kalmış bir insanın da gerçek bir geleceği değil, tekrarlanan bir geçmişi olur."
Kitapta verilen öğreti yeni bir bakış açısı kazandırıyor insana. Dreamer'ın varlığı konusunda insan sorgulama ihtiyacı duysa da, yazar bu konuda; "... okuyucunun kabul sınırlarını aşabilecek kimi olayları ve kimi gördüklerimi nakletmekten kaçınmaya çalışacağım." diyerek sorgulamaya bir açıklama da katmış önsözde.
Kendisine verilen misyon gereği dünyanın çeşitli ülkelerinde kurmuş olduğu "European Scholl of Economics" isimli üniversitenin şubelerini arttırma girişiminde bulunması kitap hakkında ticari amaçla yazılmış olduğu yorumlarını da getirmiş.
Ticari amaçla yazılmış olsa dahi; işaret eden parmağa değil, işaret edilen yere bakmak gerekir. Bana göre, "Tanrılar Okulu", hayata, insana ve varoluşa dair çok önemli işaretler içermekte.
İçdünyasına bakmaya hazır olanlar, kendisi, geçmişi ve yaşadıklarıyla yüzleşmeyi göze alanlar, şu anki varoluş düzeyinden bir üst basamağa çıkmak isteyenler mutlaka okumalı bu kitabı.
| Müzik: Joshua Bell-Songs My Mother Thaught Me |
RSS Feed
